zondag 7 februari 2016

Durf je in de spiegel kijken?


Lieve snoezellezers,
Wist je dat wij relaties nodig hebben om bewust te worden van welke gevoelens en emoties er in ons spelen en hoe we in elkaar zitten?

We hebben wel een bepaald idee van hoe we zo ongeveer in elkaar zitten. Dit beeld dat we van onszelf hebben, is opgebouwd uit de reacties die we krijgen van de anderen.  Wij zijn het gewoon om ons te richten op de mening die anderen over ons hebben terwijl dit juist iets zegt over de ander en niet over ons.

Maar het is juist de bedoeling dat we ons richten op wat de ander losmaakt in ons, dus wat onze gedachten en emoties zijn over anderen of over bepaalde situaties. Deze gedachten en emoties geven informatie over hoe wij zelf in elkaar steken. Ook het oordeel dat wij hebben over de ander, zegt iets over ons zelf. Dat zijn de delen die we liever niet laten zien, die we weggestopt hebben in een donker hoekje in ons systeem. Dit zijn de stukken waar we minder van houden.

Dit bewustworden van ons zelf gebeurt via alle relaties die we met anderen hebben. Van de winkelier tot iemand die je op straat tegenkomt, van je vrienden tot je moeder. Iedereen spiegelt elkaar de hele tijd. Wanneer je ervaart dat iemand erg zorgzaam is, zal jij ook dat deel in je hebben. Hier kan je je bewust van zijn, maar het kan ook bij je aanwezig zijn en nog niet volledig ontwikkelt zijn. Wanneer jij je ergert aan iemand, zal deze persoon gedrag vertonen wat jij bewust of onbewust herkent en afkeurt in jezelf. Dit noemen we spiegelen.

Elke ontmoeting heeft een reden. Het is een mooie manier om te groeien in je persoonlijke ontwikkeling. Op deze wijze leer je jezelf aanvaarden zoals je bent met je mooie en je minder mooie kantjes. Je mag er helemaal zijn zoals je bent. Je bent het waard. Er is altijd iemand rondom je die om je geeft zoals je bent.

Als we dit zelf kunnen ervaren en aan onze kinderen kunnen meegeven dat krijgen we een liefdevolle maatschappij waar iedereen mekaar respecteert en waar het heerlijk is om samen te leven.

Liefdevolle groetjes,

Van de snoezeljuf Elly

zaterdag 9 januari 2016

Proef de kracht van je adem met het 6de leerjaar!


Beste snoezellezers,
De adem is het instrument bij uitstek dat je altijd bij je hebt en dat er altijd voor je is. De ademtechnieken zijn er om in te zetten om je lichamelijk beter te voelen, maar ook om je gevoelens meer los te kunnen laten.
Hoelang denk je dat we zonder voeding kunnen leven? Een 3-tal weken. En zonder drank? Ongeveer 3 dagen. En zonder zuurstof? Maar 3 tot 4 minuten!! Zuurstof en ademhalen is het belangrijkste in je leven.
Je ademhaling gaat vanzelf, je hoeft er niets voor te doen, zelfs niet aan te denken. Maar je kunt je ademhaling wel beïnvloeden als je dit wilt. Door er met je aandacht naar toe te gaan kan je sneller of trager ademen, ook kan je dieper of minder diep inademen. Bewust ademen geeft je meer controle over jezelf. Over het algemeen ademen veel mensen niet optimaal. Dit geeft verschillende soorten klachten zoals stress, spanning en spanningspijnen vb hoofdpijn, buikpijn.
Als een kind gestresseerd geraakt door een bepaalde situatie waarin hij terecht komt dan kan hij/zij zich sneller tot rust brengen door de ademhalingstechniek toe te passen. Hij/zij kan de ademhalingstechniek gebruiken om zich rustig te houden en hoeft dan niet in woede uit te barsten. In een stresssituatie gaat de ademhaling sneller, meer dan 12 keer ademen per minuut in rust. Je ademt vaak hoger in de borst, de middenrif spier wordt bijna niet gebruikt, dus de buik beweegt niet. En de inademingen zijn te kort. Je kan ook waarnemen dat de ademhaling niet vol is maar eerder schokkerig verloopt. Om tot een ontspannen ademhaling te komen kan je de volgende oefening doen: ADEM LANGZAAM IN EN ADEM LANGZAAM UIT EN WACHT.Op deze manier heeft hij/zij zichzelf onder controle. De ademhaling heeft invloed op de afbraak van stresshormonen. De leerling voelt  zich sneller ontspannen en meer relax. 
Op deze wijze stimuleer je de natuurlijke ademhaling en je geeft meer ruimte aan het parasympatische zenuwstelsel om het lichaam terug te herstellen en tot rust te brengen.
Deze ademhalingsoefening hebben de leerlingen van het 6de leerjaar ook geleerd om zich niet te laten uitdagen. Ze houden hun aandacht bij de ademhaling en blijven rustig bij zichzelf.
Ik vind het heel knap van deze jongeren dat ze tot zulke mooie handelingen in staat zijn.  

Vriendelijke snoezelgroetjes,

De snoezeljuf Elly

woensdag 2 december 2015

Hoe vertel ik mijn gevoel?


Lieve snoezellezers,

We zijn aan de laatste maand van het kalenderjaar begonnen. Gewoonlijk hebben we goed voornemens aan het begin van een nieuw jaar!! Maar als het bij enkel ideeën blijft dan komt er niet veel in huis van de mooie idealen die we voor onszelf maken.

Belangrijk is dat we ook ons GEDRAG gaan aanpassen. Hoe gaan we daarbij te werk? We vertellen over ons gevoel en dan volgt het gedrag vanzelf!

Eerst heb je een goed voornemen of een goed idee. Wist je trouwens dat Walt Disney ook is begonnen met ideeën uit te tekenen? En kijk eens wat hij heeft klaar gekregen!

Je goede voornemens beginnen met een gedachte. Wees je ervan bewust of het een positieve of een negatieve gedachte is. Wij, gaan enkel voor positieve gedachten. Bij een gedachte komt er automatisch een gevoel bij.

Bij de lessen ‘Gevoelskunde SEG (Socio-Emotioneel- Gericht)’ ontdekken we heel veel gevoelens. Je kan nooit genoeg gevoelens kennen want het is heel voornaam om je gevoel je kunnen vertellen. Tijdens de les leren we om over ons gevoel te spreken op een respectvolle en beleefde manier. Omdat we ons vaak boos voelen geef ik hier een voorbeeld over je ‘boos voelen’ en hoe je dit boze gevoel kan ombuigen naar een goed gevoel.

We beginnen met: IK

Want we kunnen alleen vertellen wat we zelf voelen, ik kan niet vertellen wat jij voelt, dat moet jij zelf doen!

We benoemen ons gevoel: VOEL ME …… BLIJ, BOOS, SIP, ANGSTIG, ONGEDULDIG, ………..

We zeggen waarom: OMDAT JIJ AAN MIJN JAS TREKT,

We vragen een oplossing: WIL JE DAARMEE OPHOUDEN?

Als dit gedrag blijft doorgaan dan vertellen we nog wat we gaan doen:  ALS JE BLIJFT TREKKEN DAN ZEG IK HET TEGEN DE JUF!

Als dit gehoord wordt door de andere persoon en hij heeft respect voor je dan stopt hij met zijn gedrag en krijgen jullie allebei een goed gevoel.

Tot dit resultaat komen we als iedereen zijn/haar eigen denken durft onderzoeken en aanpassen. We staan open voor nieuwe ideeën, hebben vertrouwen, spreken en denken positief en opbouwend over anderen.

Ik wens jullie veel goede voornemens voor 2016,

De snoezeljuf Elly

donderdag 19 november 2015

Gevoelskunde SEG


Lieve snoezellezers,                                                                                                    19 november 2015

Terwijl ik deze blog schrijf, is er op de TV weer meer informatie over de aanslagen van IS. Het lijkt er op dat ze haat en angst willen verspreiden.
Het is heel menselijk op momenten als deze ons bang te voelen en ons terug te willen plooien op alles wat veilig en vertrouwd is.
En toch: de wereld heeft meer dan ooit ons licht nodig, onze liefde en onze kracht.  Kracht om een verschil te willen maken in de wereld, door een keuze te maken om toch vriendelijk en liefdevol met mekaar om te gaan.
In de lessen Gevoelskunde SEG (Socio-Emotioneel-Gericht) leren wij over welke maatregelen er nodig zijn in een klas om fijn met mekaar om te gaan, om elkaar een vertrouwd gevoel te geven, om met plezier naar school te komen, kortom om mekaar te respecteren zoals we zijn!
Wil jij graag weten welke oplossing wij ontdekt hebben? Stuur dan een mailtje naar school en ik verklap je ons geheim!

 
 

De snoezeljuf Elly

maandag 12 oktober 2015

Ik vind jou ok, maar je gedrag niet!

Lieve snoezellezers,                                                                                              10 oktober 2015
Het verschil zien tussen het gedrag van een kind en het kind zelf is een waardevolle aanvulling bij de opvoeding.
Er is duidelijk een verschil tussen het uiterlijke gedrag en de innerlijke persoon, als leerkracht heb ik dit ervaren en heb ik er diep respect voor. Ouders komen ook steeds meer vragen hoe we de kinderen het best kunnen begeleiden. Dan geef ik uitleg over het verschil tussen het kind zelf en het gedrag dat vertoont.
Een kind is soms geërgerd, opstandig en boos. Dan laat het kind gedrag zien dat afgekeurd wordt door de opvoeders. Het kan dan voor het kind aanvoelen alsof het kind zelf als persoon wordt afgewezen. Door het gevoel van afwijzing wordt het alleen maar nog bozer en als puber nog opstandiger en het kind kan gaan twijfelen over zichzelf. Het schaamt zich als het zich niet kan beheersen en doet er alles voor om toch maar niet afgewezen te worden. De zware emoties worden ingehouden en uiteraard is het kind niet in balans. Het neemt een rol aan van beheersing, inschikkelijkheid en redelijkheid. Het kind voelt zich niet gelukkig, er kan een onverschilligheid ontstaan.
Om zichzelf weer in balans te brengen is het nodig om de ergernis en de boosheid te accepteren en toe te laten. De boosheid is ok, het kind moet alleen een vorm zoeken om zich te uiten op een verantwoorde en respectvolle manier. Als deze manier al ingebakken zit in de opvoeding heeft het kind dit mee van kleins af aan en staat het op een positieve manier en heel krachtig in zijn schoenen.
Als leerkracht is het belangrijk om de kinderen te laten ervaren dat er een verschil is tussen wie het kind is en wat het kind doet!
In de snoezelactiviteiten en de lessen Gevoelskunde  SEG (Socio- Emotioneel-Gericht)  gaan we op zoek naar onze gevoelens, onze eigen vaardigheden, onze sterke en zwakke punten. Dat heeft te maken met zelfbewustzijn, je eigen beter leren observeren, herkennen en accepteren zoals je bent. “Ja, deze boze bui, die je niet graag ziet, (en je ouders ook niet) is ook van jou en daarmee kan je aan de slag gaan om ermee te leren werken.”
Ik kan het niet vaak genoeg aanhalen dat ons zelfbeeld vertrekt vanuit onze eigen wereld. Als we in onze eigen wereld balans vinden kunnen we dit doorgeven aan onze kinderen.
Veel succes als je op zoek gaat naar jezelf,

De snoezeljuf, Elly

vrijdag 11 september 2015

Welke vragen stel ik aan mijn kind als het uit school komt?

Lieve snoezellezers,                                                                                                    11 september 2015
Herkennen jullie dat gevoel ook dat je heel erg benieuwd bent wat je kind op school heeft gedaan of beleefd vandaag? Ik wou ook graag weten wat mijn zonen op school gedaan hadden. Ik vroeg altijd aan mijn zonen: “Hoe was het op school vandaag?” Steevast kreeg als enige antwoord: “Goed” terwijl ik zo graag veel meer wou te weten komen!!
Toen wist ik nog niets over gesloten en open vragen. Als je een vraag stelt waar je kind alleen ja/neen of maar 1 woord moet antwoorden dan heb je een gesloten vraag en vindt het kind het voldoende als antwoord. Maar stel je daarentegen open vragen dan krijg je meer uitgebreidere antwoorden.

Zo kan je vragen stellen als:

Wat was het fijnste dat je vandaag is overkomen?
Als jij een dag juf of meester mocht zijn, wat zou je dan de kinderen willen leren?
Met wie wil je graag vriendjes worden, maar is het nog niet gelukt? En hoe komt dat?
Wanneer heb je je trots gevoeld vandaag?
Wat maakt dat je je verdrietig/boos voelde?
Wat vond je de moeilijkste regel om je vandaag aan te houden?
Bij welk spelletje ben jij de beste?
Wat zou jij willen veranderen op school moest jij de directeur zijn?
De vragen positief houden is ook heel belangrijk om hun zelfvertrouwen te versterken. Als je kind zijn huiswerk niet volledig kan maken en het roept jouw hulp in vraag je best:
“Tot waar is het jou gelukt?” (ipv Wat ken je niet?)
Zo kan je zoon of dochter uitleggen wat ze wel goed kunnen en benadrukken we het positieve element in de samenwerking.
Laat je me weten als je deze vragen uitprobeert bij je kinderen wat de antwoorden zijn?
Ik wens je nog een mooie nazomer, tot volgende maand,

De Snoezeljuf Elly

zaterdag 6 juni 2015

Leer-kracht zijn!


Lieve snoezellezers                                                                     juni 2015

Het schooljaar loopt naar het einde toe. Onze kinderen zijn een jaartje ouder en een jaartje wijzer geworden. Ze hebben alweer een deel kennis vergaard en  ze hebben ook weer wat levenservaring opgedaan.

Wat mij opvalt is dat het toch moeilijk is om consequent te zijn naar de kinderen toe. We willen heel lief zijn en we houden zoveel van onze kinderen dat we ze alles willen geven maar soms vragen onze kinderen een duidelijke ‘neen’ . Dat is dan toch zo moeilijk om te geven. Op de duur zijn we verwonderd dat de kinderen dan niet luisteren naar ons. Maar wat hebben we hun geleerd?  Als ze lang genoeg zeuren krijgen ze hun zin wel. En kinderen passen dit dan volop toe, tot onze haren recht komen!! Opvoeden is één van de moeilijkste taken uit ons levenspakket. Daar bestaan geen lessen of cursussen voor, we moeten het ook maar heel alleen zien te rooien samen met de dagelijkse beslommeringen die er ook nog bij komen kijken.

Kinderen hebben wel een heel natuurlijke wijsheid in zich. Eigenlijk willen ze ons vertellen door hun ongewenst gedrag hoe wij het wel goed kunnen doen. Krijgen ze een boze bui of blijven ze zeuren dan is het onderliggend gevoel: “Luister toch naar mij, ik wil gezien worden, ik wil gehoord worden.”  Op dat moment even bij het kind aanwezig zijn, extra individuele aandacht schenken aan hetgeen het ons wil vertellen, er de tijd voor nemen om er te zijn voor het kind dan weet het kind dat het op ons kan rekenen.

Dan weet jij ook dat je ‘neen’ kan, mag en durf zeggen want het kind vraagt tot waar jouw grenzen reiken. Een gezonde relatie bestaat erin om je eigen te kunnen zijn, niet alleen maar te zwijgen en te volgen, niet de bovenhand willen hebben maar als 2 individuen naast elkaar staan die het waard zijn om samen een communicatie te voeren. We communiceren dan met onze kinderen en luisteren naar hun verhalen. We zien hun als volwaardige mensen die ook hun mening hebben en waar we onze waarden en normen mee delen zonder de vrees dat we niet lief genoeg zijn. Grenzen aangeven is liefde geven aan je kind.

Ik zie ook veel kinderen met een gezonde dosis luistervaardigheid die goed aanvoelen waar de grenzen zijn. Dat maakt ‘het leer-kracht zijn’ zo uniek : een goede mix van alle opvoedingsstijlen waarbij wij, als juf of meester,  ‘leren’ om onze ‘kracht’ op de juiste wijze te uiten.

Ik wens jullie een prachtige vakantie met veel zonneschijn vanuit je hart,

De snoezeljuf Elly