Prioriteit in het onderwijs

Januari 2015
Lieve snoezellezers,
Ik wens jullie allen een hartverwarmend en inspirerend 2015.
Ons hart openen voor alle mensen rondom ons geeft zo 'n bevrijdend gevoel dat we dit gewoon uitstralen naar iedereen in onze omgeving. Als we dit gevoel in ons hart ervaren, krijgen de kinderen dit gevoel ook mee in hun hart. Want kinderen zijn heel fijngevoelig en voelen ons perfect aan. Zo creëren we een liefdevolle maatschappij die open staat voor elkaar en mekaar respecteert zoals we zijn. Zoals ik al eerder schreef: we mogen er zijn, zoals we zijn. We zijn het waard.
Dit moeten we communiceren naar onze kinderen toe. De school speelt een grote rol in het ontwikkelen van zinvolle communicatie. De kwaliteit van ons leven hangt daarvan af, want we mogen al wel goed weten wat we willen en nodig hebben, maar als we niet goed kunnen communiceren, zijn we nog niet veel verder.
Wat zijn relaties? Hoe bouw je relaties op? Met mekaar leren omgaan moeten we leren. In het huidig onderwijs is daarvoor vaak te weinig tijd om er veel aandacht aan te besteden. Gelukkig krijgen we op onze school de ruimte om onze kinderen bewust te maken dat er meerdere manieren zijn om met gevoelens en emoties om te gaan. In de les 'Gevoelskunde' hebben we in de klas de gedachte die voor ons het meest heilzaam was verzameld in een 'helpende gedachte doosje'. Op momenten dat het moeilijk wordt voor de leerling bijvoorbeeld als hij/zij boos is, zich angstig voelt, verdrietig is, heel gevoelig is, zich niet durft uiten of wat dan ook, dan is er de mogelijkheid om 'een helpende gedachte' uit het doosje te halen en ermee aan de slag te gaan: "Je leest de helpende gedachte en automatisch ga je dieper inademen zodat je de gedachte goed laat binnen komen. Is het deze gedachte die je NU nodig hebt om je terug goed te voelen? Neem de gedachte bewust in je op met je ademhaling en ervaar wat je voelt. Voel het tot in je kleinste teen." Als je je gedachte kunt veranderen, verandert ook je gevoel en je gedrag past zich daarbij aan. Je bent je nu bewust van je daden en je gedrag wordt positief.
Dit mochten we al aan den lijven ondervinden. Op het afscheidsfeestje van juf Lina en juf Thérèse, die op pensioen gingen, mocht er een leerling een tekst voorlezen. "Juf" zei ze "Ik kon niet lezen, ik moest wenen, het ging niet! Maar we mochten toch een helpende gedachte nemen? Ik nam: "Ik durf" uit het doosje en na een diepe ademhaling lukte het wel! Ik heb goed voorgelezen."
Dat noem ik zin geven aan de aangeboden lessen. Deze leerling heeft zinvol werk geleverd in het kader van zijn mogelijkheden. De houding van de leerkracht doet er zeker ook toe. Leerkrachten die open staan om hun gevoelens toe te laten, accepteren ook de gevoelens van de leerlingen. Natuurlijk moeten de leerlingen ook leren lezen en schrijven en nog veel meer, belangrijk is om gemotiveerd te blijven om dieper in te gaan op de betekenis die dit alles voor ons heeft.
We zorgen ervoor dat onze kinderen later in hun werk hun talenten passievol kunnen uiten om te leven in plaats van werken om te overleven!
Ook bij jonge kinderen, kleuters, wordt een basis gelegd van hoe we met elkaar kunnen omgaan. Welke vaardigheden hebben we daarvoor nodig en hoe kunnen we ze maximaal gebruiken? Daarover vertel ik volgend maand meer.
Veel liefs van de snoezeljuf Elly

Sterrenkinderen van de Europaschool Genk!

December 2014

Lieve snoezellezer,  

Ik hoop dat de inhoud van mijn blog je inspireert en verder vind ik het fijn om weer bij te babbelen over de lessen ‘Gevoelskunde’. Het is mijn passie om handvaten aan te reiken om het zelfvertrouwen in je kind te vergroten.

In de lessen ‘Gevoelskunde’ ga ik met je kind en zijn leerkracht op zoek naar de positieve eigenschappen die in elk kind aanwezig zijn om hun talent met liefde en vreugde uit te voeren. Je kind het vertrouwen en de ruimte geven om hun mogelijkheden, hun kracht en hun grenzen te laten ontdekken brengt hun dichter bij zichzelf en hun geloof in hun eigen capaciteiten. Als je kind gelooft in zijn/haar kwaliteiten wordt het zelf vindingrijk in het bedenken van hulpmiddelen, helpende gedachten om opnieuw het evenwicht in zichzelf te creëren. Als ze tot het besef komen dat zij zelf goed zijn zoals ze zijn, verhoogt hun zelfbeeld en hun welbevinden krijgt een positieve stimulans.

Zoals ik vorige maand reeds schreef hebben we eerst naar de positieve eigenschappen van je kind gezocht. Dat lukte al aardig, ik dacht dat het veel moeilijker zou zijn, want het is niet zo evident om zomaar wat positieve vaardigheden van jezelf op te sommen. In een ster hebben we de drie belangrijkste eigenschappen opgetekend. De ster werd natuurlijk mooi versierd want wij zijn de sterrenkinderen van de  Europaschool Genk. Zo, dat kunnen we nu al goed! "Waarin willen we dan nog groeien? Welke eigenschappen hebben we nog niet goed onder de knie?" Ook dat is geen gemakkelijke vraag voor je kind, maar onze leerlingen staan open voor innovatie.

Jouw kind weet waar het werkpunt ligt voor hem/haarzelf! In de ene klasgroep komt het thema ‘verlegen’ meer naar de voorgrond, in de andere groep ‘angst’ als iemand boos is of ‘boosheid’ van zichzelf. We laten elk kind aan bod komen om zijn/haar groeikansen te vergroten. Als je kind zijn/haar zwakke kantjes kan accepteren en koesteren worden het sterke karaktereigenschappen. Ouders, durf ook zelf ernaar kijken en geef toe dat dit ook een deel is van jouw persoonlijkheid. Ik weet dat het niet gemakkelijk is maar om je beter in je vel te voelen en je kind ook hebben jullie deze weg nodig.

Kinderen bekijken en waarderen zichzelf vaak op dezelfde manier als  anderen hun bekijken en waarderen. Als dit niet zo positief is krijgen ze er een slecht gevoel bij. “Wil je daar verder mee leven?” Neen, je voelt je beter als je een goed gevoel hebt en je gelukkig voelt. Jouw kind herkent dit gevoel. Dus gaan we op zoek naar het ‘zicht’ dat jouw kind heeft op zichzelf. Hoe ziet het zichzelf? Groot, stoer, sterk, vriendelijk, leuk, lief, goed of is er een innerlijk stemmetje (van anderen overgenomen) dat je zegt dat je dom, lelijk, nors, boos bent, dat een ander het beter kan dan jij. Om het zelfbeeld te vergroten zijn we op zoek gegaan naar een persoon die  je kind bewondert. Iemand waarvan het zegt, wauw, wat deze persoon doet/is wil ik zelf ook doen/zijn. “Schrijf een compliment op voor deze persoon. Bedenk dat wat je in een ander bewondert, je ook in jezelf hebt. Misschien moet het nog ontluiken maar het is aanwezig binnenin je. Schrijf het compliment nu nog eens over maar begin de zin met ‘ik’ en weet dat het zaadje bij jouw klaarligt om te ontkiemen.”

Volgende maand vertel ik over het ‘helpende gedachten’ doosje.

PS: Fijne gedachten schijnen als lichtjes in je ogen en zo zie je er beeldschoon uit!

Veel liefs, de snoezeljuf Elly

November 'Gevoelskunde'

November 2014

Het eerste oudercontract hebben we gehad. Is het goed verlopen, liep alles van een leien dakje of moesten de leerkrachten wat minder goed nieuws brengen? Wat het ook is, geloof in je kind! Iedereen heeft talenten en kwaliteiten. Je eigen mogelijkheden ontdekken is super en deze kwaliteiten laten ontplooien geeft je kind de positieve ervaring dat het goed bezig is, dat het de moeite waard is om gezien te worden.  Het gevoel krijgen dat je er mag zijn zoals je bent, geeft je kind zelfvertrouwen. Een kind met een hoog zelfwaarde gevoel staat emotioneel sterker in zijn schoenen en kan zich beter handhaven in moeilijke situaties.

Als je kind z’n talenten kan ten toon spreiden dan voelt het de passie en de gedrevenheid om ervoor te gaan. Iets wat je graag doet, doe je ook goed waardoor je het steeds vaker en beter gaat doen. Je krijgt er een opgewekt en gelukkig gevoel van. Je kind weet dat dit belangrijk is voor zichzelf en dit besef maakt hem/haar bewust dat de anderen ook kwaliteiten en talenten bezitten waar ze respectvol en vol mededogen mee om gaan. Dat gelukkig en blij gevoel neemt je kind met zich mee naar school, naar huis, naar de buurt,… . Je kind maakt er de anderen blij en enthousiast mee. Zo creëer je een gelukkige, enthousiaste, respectvolle samenleving tussen alle kinderen in onze school en daarbuiten.

Deze talenten komen tot uiting tijdens de snoezellessen.  Zoals ik al vermeld heb noemen we de snoezelles  “Gevoelskunde”. De kinderen moeten taal leren, rekenen en nog veel meer, kennen maar er blijft geen tijd over om over hun gevoelens te spreken. Ik ga tijdens Gevoelskunde samen met de leerlingen op zoek naar hun talenten en de positieve eigenschappen van zichzelf die ze daarbij nodig hebben om hun talent met passie en vreugde uit te voeren. Het is niet zo gemakkelijk om over hun gevoelens te praten maar de leerlingen helpen elkaar en zien de positieve eigenschappen van hun vrienden vaak sneller dan van zichzelf. Een voorbeeldje: als je talent ‘voetballen’ is, welke positieve eigenschappen heb je nodig om goed te kunnen voetballen? Inzicht hebben in het spel, samen kunnen spelen, respectvol omgaan met elkaar, fit zijn, beheersing, motivatie om te trainen, volharding, kunnen verliezen, enthousiast zijn, techniekjes toepassen, volhouden, kracht, behendigheid, teamspirit, soepel zijn, … . Misschien is ‘zingen’ je talent. Welke positieve eigenschappen heb je daarvoor nodig? Goeie stem, durf, moed, ritmisch zijn, fantasie, ontspannen, enthousiasme, creatief, zelfvertrouwen, talentvol, inspiratievol, origineel, gemotiveerd, …  Als jullie nog meer eigenschappen kunnen vermelden, laat het me dan horen.

Daarna schrijven de leerlingen een situatie uit van een positieve en een negatieve gebeurtenis. Bij deze oefening leren ze hun gedachten en hun gevoelens onderscheiden en kunnen ze een situatie op verschillende manieren interpreteren. Want als ze zich leren focussen op wat ze wel willen voelen ze zich enthousiaster en beter in hun vel. Ze leren zich emotioneel op een goede manier uiten en inleven in hun eigen gevoelens.

Ik geniet ervan als ik ontdek hoe ze groeien in deze materie. De leerlingen staan er voor open en hebben er zin in. En ik ook!

Veel liefs, juf Elly

Bericht van oktober 2014

Lieve snoezellezers,

Eén maand zijn we nu verder in dit schooljaar! Wat gaat de tijd toch snel. Omdat ik vaak het gevoel heb dat een dag of een week in een handomdraai voorbij vliegt, probeer ik zoveel mogelijk in het ‘hier en nu’ te leven. Dat betekent dat ik mij op verschillende momenten van de dag echt bewust ben van hetgeen ik doe. Dat geeft mij de indruk dat de dag langer duurt en dat ik meer kan genieten van mijn volledige dag.

Deze methode leer ik ook aan onze kinderen: zet eens bewust je voeten op de grond (terwijl je ze ook echt voelt) en voel bij het stappen je voeten afrollen, van hiel naar de tenen. Stap enkele meters bewust en voel het verschil eens.

Bewust worden van ons lichaam is een bewustzijnsvorm die we vaak uit het oog verliezen. We voelen ons lichaam enkel nog wanneer we pijn hebben.

“Terwijl je ‘hier en nu’ deze tekst leest, denk eens aan je voeten, breng je aandacht naar je voeten. Voel je je voeten? Neen? Beweeg je tenen en trek je voeten naar je toe. Staan ze op de grond of liggen ze op een stoel? Het is ok, voel maar. Voel je je kuiten, je knieën, je bovenbenen? Adem naar je buik, voel je je bekken, het draagt je lichaam, zoals open handpalmen. Voel je je billen op de stoel, voel je je rug. Adem diep in en voel je buik en je borstkas uitzetten. Bij de uitademing voel je de terugtrekkende beweging. Voel je schouders, je rechterarm en hand, je linkerarm en hand. Voel je hals, je hoofd, laat alle spanning los in je gezicht. Ontspan. Nu ben je je bewust geworden van je lichaam. Voel je dat je meer ontspannen bent? Wat zou je nu het allerliefste willen zijn of doen in je leven, mocht je NU kiezen zonder beperkingen? Welk talent zou je graag in de ‘picture’ willen zetten?”

Als we die eerste stap gezet hebben en ons bewust zijn van onszelf, dan lukt het gemakkelijker om te ontspannen en ons bewust te worden van onze talenten of kwaliteiten. Wat betekent het voor onszelf om onze talenten te ontdekken en deze met passie en plezier te ervaren en toe te passen? Wat voelen we dan? Dan wordt ons (school)werk een fluitje van een cent. Ons leven wordt dan enkel nog vreugde en joy! We nemen zelf de verantwoordelijkheid voor de invulling van onze tijd vanuit ons verlangen om onze talenten te mogen beleven. De originaliteit van ieder van ons (zowel kinderen als volwassenen) mag komen bovendrijven! Op deze manier zien we onszelf graag en kunnen we de anderen liefdevol respecteren zoals ze zijn.

Op deze manier werk ik ook met de leerlingen van het lager onderwijs. Ik mag in elke klas ‘gevoelskunde’ geven. Wiskunde (rekenen), aarderijkskunde (WO) dat krijgen de kinderen al maar hun gevoel kunnen en durven uiten op een respectvolle manier, daar hebben we vaak de tijd niet voor om er gericht mee bezig te zijn. Dus krijgen jullie kinderen in het lager nu ‘gevoelskunde’.

Volgende maand zal ik verder vertellen hoe onze les verloopt.

Veel liefs, de snoezeljuf Elly

Lieve snoezellezers,

Vanaf dit schooljaar schrijf ik elke maand een stukje voor de snoezelblog.

Na een deugddoende vakantie beginnen we uitgerust en vol goede moed aan het nieuwe schooljaar. De directie, juffen en meesters zijn weer blij om jullie te verwelkomen.

Dit schooljaar verwelkomen we 2 nieuwe meesters: meester Davy voor het 5^de lj en meester Sander voor het 6^de lj. Met deze mannelijke kracht zullen de kinderen zeker gediend zijn. Er komt evenwicht tussen de mannelijke en vrouwelijke krachten waarmee de kinderen hun energetische balans kunnen herstellen.

Om elk kind kansen te geven die het nodig heeft om optimaal te kunnen functioneren heeft onze school flexibele leerkrachten die hun vermogen tot liefhebben ontwikkeld hebben en naast hun talenten ook hun gaven inzetten. Zij merken de kinderen op die heel gevoelig zijn, die verdriet hebben, die lijden, die bevestiging en erkenning nodig hebben. Ze weten dat er door heel wat factoren heel veel talent verloren gaat.

De leerkrachten zien erop toe dat de zorg voor het ‘kind’ hun ter harte gaat. De activiteiten in de snoezelklas brengen opnieuw rust in de harten van de kinderen. Daar is er tijd en ruimte om te luisteren naar de kinderen, om hun emotie te ontleden en samen op zoek te gaan naar de positieve uitdaging die ze voor zichzelf hebben uitgestippeld. Vaak ontdekken we bij boosheid onderliggende gevoelens zoals verdriet, angst die liever niet gezien en gehoord worden. Door dicht bij het kind te staan mag het deze drempel overschrijden zodat het zich veilig voelt om ook deze emoties toe te laten, dan kunnen ze geaccepteerd en losgelaten worden. Dan pas treedt er verandering op.

We leren kinderen voluit leven!

We leren kinderen dat ze de moeite waard zijn!

Ik heb er zin in, jullie ook? Groetjes van de snoezeljuf,

Juf Elly

                     SNOEZELEN MET KLEUTERS

Kennis ligt binnen handbereik van iedereen.

Opgroeien in onze technologische wereld doet de maatschappij steeds sneller gaan.

Krantenartikels liegen er niet om, steeds meer kinderen zijn eenzaam, verkrampt,

gestrest: ze moeten flink zijn in de opvang, goed presteren op school, uitblinken op

sportgebied, goede resultaten halen in de muziekschool en ga zo maar door.

Er blijft geen tijd meer over om te relaxen en eens rustig bij jezelf te komen.

En daar staat het snoezelen dan centraal:

Innerlijke rust en stilte ontdekken en ervaren. Jezelf beter leren kennen.

Jezelf graag leren zien.

Elkaar kunnen aanvoelen

Elkaar durven aanraken.

Veel knuffelen.

Je welbevinden verhogen.
Dat is wat wij beogen in de snoezelklas!

 In de snoezelklas hebben we poppen die boos, bang, blij of droevig zijn. Zo kunnen de kleuters hun gevoel duidelijk uiten.

Naar aanleiding van het boek: 'Omgaan met emoties van kleuters' van Peter Adriaenssens werken we ook met Het Toverbos. In het rek zie je de dieren van Het Toverbos. De kleuters kiezen een dierenhandpop en zijn in het toverbos.

Kruislingse bewegingen maken om de linker- en de rechterhersenhelft beter te laten samenwerken.

Yogahouding: de hond. Zoek je de prent?

Grote bewegingen maken zijn nodig om later mooi te kunnen schrijven.

Wat voel je?

 Spanning ontladen met de ademhalingsoefening van de leeuw! HA!

KNUFFELEN IS TOCH ZO FIJN!!

Ik ben boos! Ik ben blij!