Januari 2015
Lieve snoezellezers,
Ik wens jullie allen een hartverwarmend en inspirerend 2015.
Ons hart openen voor alle mensen rondom ons geeft zo 'n bevrijdend gevoel dat we dit gewoon uitstralen naar iedereen in onze omgeving. Als we dit gevoel in ons hart ervaren, krijgen de kinderen dit gevoel ook mee in hun hart. Want kinderen zijn heel fijngevoelig en voelen ons perfect aan. Zo creëren we een liefdevolle maatschappij die open staat voor elkaar en mekaar respecteert zoals we zijn. Zoals ik al eerder schreef: we mogen er zijn, zoals we zijn. We zijn het waard.
Dit moeten we communiceren naar onze kinderen toe. De school speelt een grote rol in het ontwikkelen van zinvolle communicatie. De kwaliteit van ons leven hangt daarvan af, want we mogen al wel goed weten wat we willen en nodig hebben, maar als we niet goed kunnen communiceren, zijn we nog niet veel verder.
Wat zijn relaties? Hoe bouw je relaties op? Met mekaar leren omgaan moeten we leren. In het huidig onderwijs is daarvoor vaak te weinig tijd om er veel aandacht aan te besteden. Gelukkig krijgen we op onze school de ruimte om onze kinderen bewust te maken dat er meerdere manieren zijn om met gevoelens en emoties om te gaan. In de les 'Gevoelskunde' hebben we in de klas de gedachte die voor ons het meest heilzaam was verzameld in een 'helpende gedachte doosje'. Op momenten dat het moeilijk wordt voor de leerling bijvoorbeeld als hij/zij boos is, zich angstig voelt, verdrietig is, heel gevoelig is, zich niet durft uiten of wat dan ook, dan is er de mogelijkheid om 'een helpende gedachte' uit het doosje te halen en ermee aan de slag te gaan: "Je leest de helpende gedachte en automatisch ga je dieper inademen zodat je de gedachte goed laat binnen komen. Is het deze gedachte die je NU nodig hebt om je terug goed te voelen? Neem de gedachte bewust in je op met je ademhaling en ervaar wat je voelt. Voel het tot in je kleinste teen." Als je je gedachte kunt veranderen, verandert ook je gevoel en je gedrag past zich daarbij aan. Je bent je nu bewust van je daden en je gedrag wordt positief.
Dit mochten we al aan den lijven ondervinden. Op het afscheidsfeestje van juf Lina en juf Thérèse, die op pensioen gingen, mocht er een leerling een tekst voorlezen. "Juf" zei ze "Ik kon niet lezen, ik moest wenen, het ging niet! Maar we mochten toch een helpende gedachte nemen? Ik nam: "Ik durf" uit het doosje en na een diepe ademhaling lukte het wel! Ik heb goed voorgelezen."
Dat noem ik zin geven aan de aangeboden lessen. Deze leerling heeft zinvol werk geleverd in het kader van zijn mogelijkheden. De houding van de leerkracht doet er zeker ook toe. Leerkrachten die open staan om hun gevoelens toe te laten, accepteren ook de gevoelens van de leerlingen. Natuurlijk moeten de leerlingen ook leren lezen en schrijven en nog veel meer, belangrijk is om gemotiveerd te blijven om dieper in te gaan op de betekenis die dit alles voor ons heeft.
We zorgen ervoor dat onze kinderen later in hun werk hun talenten passievol kunnen uiten om te leven in plaats van werken om te overleven!
Ook bij jonge kinderen, kleuters, wordt een basis gelegd van hoe we met elkaar kunnen omgaan. Welke vaardigheden hebben we daarvoor nodig en hoe kunnen we ze maximaal gebruiken? Daarover vertel ik volgend maand meer.
Veel liefs van de snoezeljuf Elly
Geen opmerkingen:
Een reactie posten