maandag 24 september 2018

Ik wil het beste voor mijn kind. Jij ook?


Net als andere ouders wil ik dat mijn kinderen opgroeien als zelfzekere volwassenen die het goed doen in hun leven. Jij hebt vast ook zo’n beeld van je kinderen. Maar in werkelijkheid is het heel wat anders en is opvoeden het moeilijkste wat er is. Je wilt het zo goed doen en je weet zeker dat je het niet wil doen als jouw ouders. Maar je had nooit gedacht dat het zo’n intens proces zou zijn. En laten we eerlijk zijn. Er zijn momenten dat je helemaal met je handen in je haar zit en het volledig niet meer weet! Je leest in de opvoedkundige boeken als je dit, dit en dit doet dan gaat je kind zich zo, zo en zo gedragen. Dus als ik mijn kind veel draag voelt het zich vanzelf veilig en gehecht. Als ik reageer op de behoeftes van het kind voelt hij zich vanzelf gehoord en geborgen. Maar zo gaat het helemaal niet.  Je kind laat zich niet vastleggen in een boek. Wat gebeurt er dan? Dan ga je twijfelen aan jezelf. Maar het ligt niet aan jezelf of aan je partner of aan de boeken. Het ligt aan de manier waarop je naar de dingen kijkt.

Heeft je baby honger of hij gewoon moe? Heeft je kind stevigheid nodig of  juist zachtheid? Vraagt je kind duidelijk of meer ruimte voor avontuur? Een voorbeeld: als je ziet dat je kind meer zelfvertrouwen nodig heeft, check dan eens bij jezelf hoe het zit met jouw zelfvertrouwen. Is het voldoende? Of wil je er zelf ook meer van?

De traditionele opvoeding geeft ons veel info om in onze ‘kop’ te steken: (k)opvoeding. Heb jij voeding gekregen of werd jou eerder verteld hoe je alles moest doen en interpreteren. Moest je de overtuigingen van andere overnemen om goedgekeurd te worden? Moest je lief, volgzaam en goed zijn, luisteren naar de volwassenen. Of heb je helemaal het tegenovergestelde gedaan?

Je kind is een spiegel voor jou, durven toegeven dat  je in de spiegel kijkt als je naar je kind kijkt en weet dat je kind jouw onderdrukte emoties toont.

Welk stuk van jezelf laat jij al zien? Jezelf laten zien, leven vanuit je HART en ziel, dat geeft kinderen de ruimte om ook zichzelf te zijn.

 Als je bestaansrecht, liefde, ademruimte, aandacht en warmte geven aan je emoties en je pijn dan toon je de wereld dat je er mag zijn zoals je bent!

Dat is wat we doen in onze school, elk kind mag zichzelf zijn; We laten ze schitteren zoals een ster!

Groetjes van de snoezeljuf Elly

Geen opmerkingen:

Een reactie posten